نیما یوشیج

( منّتِ دونان )

اسد 1300

زدن با مژّه بر مويي گره ها                                                                              به ناخن آهنِ تفته بريدن
ز روحِ فاسدِ پيرانِ نادان                                                                               حجاب جهلِ ظلماني دريدن
به گوشِ كر شده، مدهوش گشته                                                                صداي پاي صوري را شنيدن
به چشم كورْ از راهي بسي دور                                                                 به خوبي پشّه ي پرّنده ديدن
به جسم خود، بدون پا و بي پر                                                               به جوفِ صخره يِ سختي پريدن
گرفتن شَرزهْ شيري را در آغوش                                                                       ميان آتشِ سوزان خزيدن
كشيدن قلّه ي الوند بر پشت                                                                 پس آنگه روي خار و خس دويدن
مرا آسان تر و خوش تر بود زان                                                                      كه بارِ منّتِ دونان كشيدن.

مطالب مرتبط