روجا
محمد عظیمی - 12/1376
نکن گریه ری را
در این پیچ و تاب پر از مه
که دیری ست در کف
شماله نمی سوزد و اونه ماه است.
به آوای نیمای تبدارِ خسته نگه کن
مشو نی زن ای نازنین
گل به صحرا به بار است
برخیز!
روجا ایار است
کله سی بیارای و آواز کن
تبًری و طالبا را
روجا را
بیا جان ری را!
مطالب مرتبط